Zawsze przeciw wojnie!

 Zawsze przeciw wojnie! SP Kuźnica Grabowska 20.09.2009

Historia Przedszkola w Kuźnicy Grabowskiej (1945- 2013)

Wszyscy chcemy w pokoju wychowywać kolejne pokolenia. Historia edukacji tych najmłodszych w naszej miejscowości. Za podzielenie się materiałami dziękuje p. dyrektor Katarzynie Sibińskiej. Zdjęcia czarnobiałe i kolorowe. Może się odnajdziecie.

Z opowiadań najstarszych mieszkańców Kuźnicy Grabowskiej wynika, że w czasach powojennych pierwsze Przedszkole w Kuźnicy Grabowskiej mieściło się w dworku po dziedzicu 1937r. zaadaptowanego po wojnie na budynek Szkoły Podstawowej. W latach 1950 – 1952 pracowała w nim pani Natalia Jeziorna.

W drugiej połowie lat 50 – tych przedszkole przeniesiono do prywatnego domu państwa Pietrzaków (obecnie państwa Mielczarków). W tym czasie w Przedszkolu  pracowała nauczycielka  pani Lucyna Gołdyn.

Około roku 1962 przedszkole w Kuźnicy Grabowskiej przeniesiono do prywatnego domu państwa Salamonów. W tym przedszkolu pracowały nauczycielki: Lucyna Gołdyn, Ryszarda Joszt, Elżbieta Środa (Moryksiewicz), Maria Czemplik (Pietrzak), Maria Chruścik (Krzewińska) oraz kucharka pani Jadwiga Skiba.

W latach 1974/75 przedszkole ponownie przeniesiono do dworku z 1937r. i tutaj funkcjonowało do roku 1996r. W latach 1975 – 1988 w Przedszkolu pracowały  nauczycielki Maria Krzewińska, Irena Badełek – Froń, Maria Nawrot, Krystyna Zawadzka, Kazimiera Karbowska.

Od roku 1988  w Przedszkolu w Kuźnicy Grabowskiej pracowała pani Agnieszka Nowak. W latach 1989 – 91 pracowała także pani Jolanta Krzywaźnia. Do grona nauczycieli w oddziale przedszkolnym w Kuźnicy Grabowskiej dołączyła pani Żaneta Zawadzka. Do roku 2013 funkcjonował jeden oddział dzieci 3,4,5 letnich od 2013 funkcjonuje jeden oddział dzieci 3,4 letnich.

Od roku 1980 pracownikiem obsługi na różnych stanowiskach była pani Bożena Przybyłek.

na podstawie kronik opr. p. Katarzyna Sibińska (2013)

 

1982 - oddział przedszkolny: W pierwszym rzędzie od lewej strony: Aleksander Bednarek, Grzegorz Zadka , Jerzy Kołaczek , Bogdan Grobelny, Robert Przybyłek, Roman Wiśniewski. W drugim rzędzie od lewej strony: Karol Łuszczek, Alina Grobelna, Paweł Grzesiek, p.  Maria Krzewińska, Elżbieta Grzesiek, Damian Krzewiński, Michał Przybyłek. W trzecim rzędzie u góry: Maciej Przybyłek, Marcin Krzewiński , Jacek Łuszczek, Artur Wysota, Marcin Gabryś, Adam Wysota , Tomek Jastrzębski, Daniel Zadka, Ewa Zadka i Joanna Zadka .

Rok 1989 lub 1990 (od lewej: Maria Kalka( intendentka), Bożena Przybyłek (kucharka), Andrzej Jany (dyrektor szkoły i przedszkola) i Jolanta Krzywaźnia (nauczyciel). W drugim rzędzie od lewej:  Przemysław Włodarczyk, Marta Staszewska, Magdalena Staszewska, Małgorzata Raszewska. W trzecim rzędzie od lewej: Miłosz Kalka, Monika Raszewska, Aleksandra Kędzia, Barbara Kędzia, Paulina Łuszczek. W dolnym rzędzie od lewej: (?), Sylwia Grobelna, Rafał Doruch.

302 dde

Rocznicowe wspomnienie Kazimierza Lewińskiego (1911-1940)

Rocznicowe wspomnienie Kazimierza Lewińskiego (1911-1940). Uczył przed II wojną światową w Mielcuchach i Michałowie. Zamordowany w Katyniu. Być może zachowało się szkolne zdjęcie śp. Kazimierza Lewińskiego. 

Kazimierz Lewiński

Urodził się 21 lutego 1911 w Sokolnikach (pow. wieluński) jako syn Konstantego i Julianny z Menclów. Ukończył 3-klasową Szkołę Powszechną w Sokolnikach. Później naukę pobierał w Państwowych Seminariach Nauczycielskich w Ostrzeszowie (2 kursy) i Rawiczu, gdzie w 1934 roku
uzyskał świadectwo dojrzałości.
Od 19 września 1934 r. do 18 września 1935 r. odbywał czynną służbę wojskową w 29 pułku Strzelców Kaniowskich w Kaliszu. W 1935r ukończył Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy w Szczypiornie – Kaliszu.
Pierwszą pracę (od 3 września 1935 do 30 czerwca 1936) podjął jako nauczyciel w PSzP III stopnia w rodzinnych Sokolnikach (gmina Sokolniki). W następnym roku szkolnym (od 1 września 1936 do 30 czerwca 1937) uczył w PSzP I stopnia w Julianpolu (gm. Rudniki).
Później zostaje przeniesiony do gminy Kuźnica Grabowska, gdzie od 1 września 1937 do 31 sierpnia 1938 pracował w PSzP II stopnia w Mielcuchach, a od 1 września 1938 w PSzP I stopnia w Michałowie.
Od 1 stycznia 1938 r. został mianowany na stopień podporucznika rezerwy. Był kawalerem i mieszkał w Mielcuchach. Przydzielony we wrześniu 1939 do 29 pp, trafił do niewoli i został zamordowany w Katyniu.

Źródło: Zespół: Inspektorat Szkolny Wieluń (akta osobowe Kazimierza Lewińskiego, sygn.
648) Archiwum Państwowe w Łodzi, Oddział w Sieradzu (oprac. Antoni Galiński).

Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego Katyń

Pośmiertnie mianowany w 2007 na stopień porucznika.

Upamiętniony w 2020 na ścianie kościoła w Czajkowie z inicjatywy p. Michała Krzaka.

 Na temat zbrodni katyńskiej można także przeczytać na szkicehistoryczne.blogspot.com/p/zbrodnia-katynska-wpisana-w-historie.html

306 dde

Akcja BohaterON w Twojej Szkole

 Pamiętamy o bohaterach w edukacji historycznej. Otrzymaliśmy właśnie podziękowanie za udział w akcji BohaterON w Twojej Szkole 2021.

BohaterON – włącz historię! to ogólnopolska kampania o tematyce historycznej mająca na celu upamiętnienie i uhonorowanie uczestników Powstania Warszawskiego oraz promocję historii Polski XX wieku. Projekt ma edukować Polaków, bazując na historiach Powstańców, wzmacniać poczucie tożsamości narodowej, krzewić postawy patriotyczne oraz budować wrażliwość społeczną.

309 dde

Łużyca dawniej zwana Oleśnicą

Jeszcze w I połowie XIX wieku nad rzekami koncertowało się życie gospodarcze regionu. Nad Łużycą zlokalizowany był potężny ośrodek hutniczy (Kuźnica Grabowska i Czajków) działały liczne młyny, tartaki oraz prowadzono stawy hodowlane.

Powódź 18.05.2010 most na Łużycy w Kuźnicy Grabowskiej. Podobna w 1853 lub 1854 doprowadziła do zniszczenia huty żelaza.

Łużyca –  należy do dorzecza Warty, jest to prawy dopływ Prosny o długości 36,69 km. Wypływa w okolicach wsi Grójec Mały i biegnie w kierunku zachodnim, mijając miejscowości: Złote, Tomczyki, Kurpie, Kuźnica Błońska, Czajków, Kuźnica Grabowska, Kraszewice, Mączniki gdzie przepływa pod drogą wojewódzką nr 449 a następnie wpada do Prosny.

Tak została opisana w XIX wieku

Źródło: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich (1880) Tom V, s. 839

Moja hipoteza dotycząca nazwy Łużyca, jest taka że pochodzi od słowiańskiego słowa ług –  związanego z miejscami podmokłymi, oznaczające zbiornik wodny, mokradło, bagno itp. Pokrewne słowo łęg oznacza podmokłą łąkę.

Widok na Łużycę z mostu w Kuźnicy Zagrzebskiej

320 dde