W hołdzie żołnierzom wojny obronnej 1939 (7) - Jan Skiba

                                                     Kapral Jan Skiba (1913 -1991)

Syn Marcina i Marii Skiba (z domu Manasterska). Urodził sie 6 lipca 1913 w Łankach Małych (pow. Bóbrka). Ukończył Szkołę Powszechną 7-klasową w Bóbrce. W latach 1928-1932 uczęszczał do szkoły zawodowej we Lwowie i uzyskał zawód ślusarz-mechanik. 

        W 1934 roku został powołany przez wojskową komisję lekarską w Wieluniu, gdzie otrzymał kategorię wojskową „a”. Od 10 lutego 1935 roku służył, jako nastawniczy kanonier, odbył kurs kierowców samochodowych w 1p.ap.L i służył 3 miesiące, jako kierowca samochodowy. Od 30 sierpnia 1935 roku uczęszczał do Szkoły Podoficerskiej 1.p.ap.L., - kanonier. 27 lutego 1936 roku otrzymał awans do stopnia bombardiera. Pełnił stanowisko kierowcy samochodowego – instruktor w 1p.ap.L i otrzymał awans na stopień kaprala. Odbywał służbę nadterminową w 6d.ap.L 17 października 1937 roku zwolniony na własne żądanie do rezerwy. 

W 1937 roku na podstawie świadectwa ukończenia szkoły złożył egzamin czeladniczy w rzemiośle ślusarskim przy Izbie Rzemieślniczej we Lwowie 

 W tym samym roku wstąpił do Związku Zawodowego Pracowników Spółdzielczych RP

W 1938 roku ukończył kurs spawania i cięcia metali urządzony przez Instytut Przemysłowy dla Małopolski Wschodniej we Lwowie. Podjął pracę w warsztatach głównych PKP we Lwowie. 

Od 10 marca 1939 roku spędził 6-tygodni na ćwiczeniach rezerwy w 6.d.ap.L, jako kapral kierowca samochodowy. 2 sierpnia 1939 roku został powołany do 6.dp.L we Lwowie do działań wojennych, jako kierowca samochodowy. 

            Działania wojenne przeprowadzał w okolicach Radomia, Skarżysko-Kamiennej, i Iłży. 2 października 1939. schwytany w lasach w okolicach Ostrowca Świętokrzyskiego i zabrany do niewoli niemieckiej w obozie 13A w Norymberdze 10 marca 1941 roku uciekł do Lwowa, gdzie po krótkim czasie został schwytany przez Gestapo i więziony na ul. Łąckiego. Następnie więziony w areszcie śledczym na ul. Montelupich w Krakowie, gdzie zachorował na tyfus. 

        W lipcu 1942 roku z uwagi na zawód mechanika został przydzielony do pracy w zakładzie samochodowym we Wrocławiu na Schwerinstrasse 10 (dziś ulica Skwierzyńska) i tam został do końca wojny. 

        Pracując na wyjazdach poznał swoją późniejszą żonę Jadwigę Klimek, która znajdowała się na przymusowych pracach u niemieckiego rolnika w Trzebnicy. Po wojnie wrócili w rodzinne strony Jadwigi - do Czajkowa. Zatrudnił się w młynie w Kuźnicy Grabowskiej, gdzie otrzymał mieszkanie i osiedlił się na stałe. 

Ze służby wojskowej został zwolniony 17 grudnia 1949 roku.

7 grudnia 1988 został odznaczony: Medalem za udział w wojnie obronnej 1939

Zmarł 2 maja 1991. Pochowany na cmentarzu parafialnym Czajkowie.

Zródła

[1] Biogram na podstawie opracowania wnuka Przemysława Sobczaka

[2] Książeczka wojskowa nr 0472512 wystawiona w Wieluniu 17 grudnia 1949

[3] Legitymacja 167-88-96 MW z 7 grudnia 1988 wydana przez Przewodniczącego Rady Państwa

4 Jadwiga Skiba, Jan Skiba, Jasiu Skiba. Cmentarz parafii św. Stanisława Biskupa w Czajkowie - eCmentarze