Bohaterowie ognia z Kuźnicy Grabowskiej - pamięci Antoniego Kędzi (1932)

Straż Ogniowa istnieje w Kuźnicy Grabowskiej od 1918 roku. Strażacy od ponad wieku niosą niezastąpioną pomoc mieszkańcom regionu w najtrudniejszych chwilach.

W czerwcu 1932 roku w Bigosach (gm. Kuźnica Grabowska) dwaj mieszkańcy zostali przyciśnięci płonącymi belkami, z których jeden – 24-letni strażak Antoni Kędzia – zmarł po ciężkich cierpieniach w szpitalu.

To tragiczne wydarzenie  odbiło się szerokim echem w prasie

 Bohaterowie ognia, „Nowy Kurjer” 15 VI 1932, nr 135, s. 7.

Kurier Poznański 1932.06.14 R.27 nr265

Wielkopolanin 1932.06.16 Nr56

Nasza Chodzież: dziennik poświęcony obronie interesów narodowych na zachodnich ziemiach Polski 1932.06.16 R.3(10) Nr136

Jerzy Różycki. Postać wyjątkowa - wywiad z autorką

Jerzy Różycki. Postać wyjątkowa - wywiad z autorką p. Elżbietą Szczuką

Zdjęcia wiatraków - Salamony

Znikneły z naszego krajobrazu całkiem niedawno, przez długie dziesięciolecia służyły mieszkańcom regionu

 Zdjęcia wiatraków ; Windmills Photos

Kolekcja "Moje wiatraki – wirtualne muzeum" jest własnością Wiesława Szkopka, adres mailowy: muzeum.wiatrakow@gmail.com ; W Kolekcji jest ponad dwa tysiące datowanych zdjęć wiatraków, w tym ponad 250 z terenu Wielkopolski, z ich opisem (lokalizacja, historia), stanowią istotny dokument ikonograficzny do ilustracji i popularyzacji zagadnień związanych z zabytkową architekturą, krajobrazem i problematyką ochrony, konserwacji oraz adaptacji zabytków techniki

Zdjęcia wiatraków ; Windmills Photos - Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa

Mistrzostwa łyżwiarzy powiatu ostrzeszowskiego 1964

 Trudno to sobie dziś wyobrazić ale 61 lat temu odbywały się mistrzostwa powiatu ostrzeszowskiego  w jeżdzie szybkiej na lodzie. Reprezentująca Kuźnicę Grabowską M. Palat została wtedy wicemistrzynią powiatu na dystansie 300 m młodziczek. W zawodach wzieło udział 132 zawodników.

Żródło: Express Poznański 1964.01.23 Nr 19

Wystawa fotografii Grzegorza Kosmali w Muzeum Regionalnym w Ostrzeszowie

Mój portet na wystawie fotografii Grzegorza Kosmali w Muzeum Regionalnym w Ostrzeszowie pod tytułem „Gra ze świat(ł)em”.

W hołdzie żołnierzom wojny obronnej 1939 (7) - Jan Skiba

                                                     Kapral Jan Skiba (1913 -1991)

Syn Marcina i Marii Skiba (z domu Manasterska). Urodził sie 6 lipca 1913 w Łankach Małych (pow. Bóbrka). Ukończył Szkołę Powszechną 7-klasową w Bóbrce. W latach 1928-1932 uczęszczał do szkoły zawodowej we Lwowie i uzyskał zawód ślusarz-mechanik. 

        W 1934 roku został powołany przez wojskową komisję lekarską w Wieluniu, gdzie otrzymał kategorię wojskową „a”. Od 10 lutego 1935 roku służył, jako nastawniczy kanonier, odbył kurs kierowców samochodowych w 1p.ap.L i służył 3 miesiące, jako kierowca samochodowy. Od 30 sierpnia 1935 roku uczęszczał do Szkoły Podoficerskiej 1.p.ap.L., - kanonier. 27 lutego 1936 roku otrzymał awans do stopnia bombardiera. Pełnił stanowisko kierowcy samochodowego – instruktor w 1p.ap.L i otrzymał awans na stopień kaprala. Odbywał służbę nadterminową w 6d.ap.L 17 października 1937 roku zwolniony na własne żądanie do rezerwy. 

W 1937 roku na podstawie świadectwa ukończenia szkoły złożył egzamin czeladniczy w rzemiośle ślusarskim przy Izbie Rzemieślniczej we Lwowie 

 W tym samym roku wstąpił do Związku Zawodowego Pracowników Spółdzielczych RP

W 1938 roku ukończył kurs spawania i cięcia metali urządzony przez Instytut Przemysłowy dla Małopolski Wschodniej we Lwowie. Podjął pracę w warsztatach głównych PKP we Lwowie. 

Od 10 marca 1939 roku spędził 6-tygodni na ćwiczeniach rezerwy w 6.d.ap.L, jako kapral kierowca samochodowy. 2 sierpnia 1939 roku został powołany do 6.dp.L we Lwowie do działań wojennych, jako kierowca samochodowy. 

            Działania wojenne przeprowadzał w okolicach Radomia, Skarżysko-Kamiennej, i Iłży. 2 października 1939. schwytany w lasach w okolicach Ostrowca Świętokrzyskiego i zabrany do niewoli niemieckiej w obozie 13A w Norymberdze 10 marca 1941 roku uciekł do Lwowa, gdzie po krótkim czasie został schwytany przez Gestapo i więziony na ul. Łąckiego. Następnie więziony w areszcie śledczym na ul. Montelupich w Krakowie, gdzie zachorował na tyfus. 

        W lipcu 1942 roku z uwagi na zawód mechanika został przydzielony do pracy w zakładzie samochodowym we Wrocławiu na Schwerinstrasse 10 (dziś ulica Skwierzyńska) i tam został do końca wojny. 

        Pracując na wyjazdach poznał swoją późniejszą żonę Jadwigę Klimek, która znajdowała się na przymusowych pracach u niemieckiego rolnika w Trzebnicy. Po wojnie wrócili w rodzinne strony Jadwigi - do Czajkowa. Zatrudnił się w młynie w Kuźnicy Grabowskiej, gdzie otrzymał mieszkanie i osiedlił się na stałe. 

Ze służby wojskowej został zwolniony 17 grudnia 1949 roku.

7 grudnia 1988 został odznaczony: Medalem za udział w wojnie obronnej 1939

Zmarł 2 maja 1991. Pochowany na cmentarzu parafialnym Czajkowie.

Zródła

[1] Biogram na podstawie opracowania wnuka Przemysława Sobczaka

[2] Książeczka wojskowa nr 0472512 wystawiona w Wieluniu 17 grudnia 1949

[3] Legitymacja 167-88-96 MW z 7 grudnia 1988 wydana przez Przewodniczącego Rady Państwa

4 Jadwiga Skiba, Jan Skiba, Jasiu Skiba. Cmentarz parafii św. Stanisława Biskupa w Czajkowie - eCmentarze

Dekoracja Edwarda Gołdyna, prezesa OSP w Kraszewicach, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski

 

Obchody Dnia Strażaka w województwie kaliskim (zdj. Zbigniew Kantorski) 

Zródlo: Jednostka - Szukaj w Archiwach

Więcej o fotografie 

1922 – urodził się Zbigniew Kantorski – niezwykle w swoim czasie popularny i ceniony kaliski fotograf, związany przede wszystkim z tygodnikiem „Ziemia Kaliska”. Charakterystyczną, szczupłą i lekko przygarbioną sylwetkę pana Zbyszka kaliszanie mieli okazję widywać wszędzie tam, gdzie się coś w naszym mieście działo ale i w tych miejscach, których postaci uważał za stosowne dla potomności ocalić. Warto dodać, że pochodził ze znanej rodziny, która  już w przed I wojną miała zakład fotografii artystycznej w Kaliszu, a potem w pobliskim Opatówku. Zbigniew Kantorski zmarł w 1995 r. i jest pochowany na rogatkowskim cmentarzu Miejskim. (za Swego czasu w Kaliszu działo się. Kalendarium)