Ofiary Obozów Zagłady z Kuźnicy Grabowskiej - Fakty i Pamięć, Rojów 2025, s.39
Szkice z zakresu dziedzictwa kulturowego Czajkowa, Kuźnicy Grabowskiej, Kraszewic. Blog istnieje od 2011.
6 lipca 2025
Stefan Bałamoncek (1912-1991) - żołnierz II Korpusu Polskiego urodzony w Kuźnicy Grabowskiej
Stefan Bałamącek (później jako Bałamoncek), syn Franciszka i Stefanii z domu Frankowskiej, urodzony dnia 24 lutego 1912 roku w Kuźnicy Grabowskiej (obecnie gmina Kraszewice, powiat ostrzeszowski, województwo wielkopolskie).
Uczestnik kampanii wrześniowej i żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Zmobilizowany 27 sierpnia 1939 r. do 38 Pułku Piechoty, w którego szeregach brał udział w walkach z Niemcami aż do rejonu Kowla. Tam dostał się do niewoli sowieckiej i został internowany. W 1942 r. na terenie ZSRR wstąpił do formowanego Wojska Polskiego, z którym przez Bliski Wschód dotarł do Włoch jako żołnierz 2 Korpusu Polskiego. Brał udział w bitwie o Monte Cassino. Po zakończeniu działań wojennych został przetransportowany do Anglii. W 1946 r., po demobilizacji, powrócił do Polski.
Okres służby wojskowej:
– w Wojsku Polskim od 1 września do 27 września 1939 r.
– w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie od 1 lipca 1942 r. do 9 maja 1945 r.
Fakty te zostały potwierdzone w zaświadczeniu nr 325398 wydanym przez Zarząd Wojewódzki ZBoWiD w Sieradzu dnia 28 czerwca 1976 r.
Na klamrach odznaczeniowych widnieje napis: Monte Cassino.
Strzelec Stefan Bałamoncek, ur. w 1912 r., numer ewidencyjny 104, odznaczony Krzyżem Monte Cassino nr 123. Służył w Kwaterze Głównej Dowodzenia 2 Korpusu Polskiego.
Zmarł 25 grudnia 1991 w Brąszewicach i pochowany został na miejscowym cmentarzu.
Żródła:
Akt urodzenia Stefana Bałamącka USC Kraszewice - 1912
Kwatera Główna Dowództwa 2 Korpusu - krzyz.montecassino.eu
2 lipca 2025
ORP Jerzy Różycki zwodowany
1 lipca 2025 r. w południe w gdańskiej stoczni Remontowa Shipbuilding odbyła się uroczystość poświęcenia, chrztu i wodowania ORP Jerzy Różycki.
28 czerwca 2025
Józef Górecki (1915- 1996) - z Czajkowa przez sowieckie łagry do Armii Andersa i pod Monte Cassino
Józef Górecki – z Czajkowa przez Włodzimierz i sowieckie łagry do Armii Andersa
Józef Górecki urodził się 7 lutego 1915 roku w miejscowości Czajków (obecnie gmina Czajków, powiat ostrzeszowski, województwo wielkopolskie) jako syn Antoniego Góreckiego (ur. 1885) i Antoniny z domu Wysota (1886–1969). Pochodził z wielodzietnej rodziny – miał pięcioro rodzeństwa: Władysława (ur. 1909), Eleonorę (1912–1919), Stefanię (ur. 1917), Natalię (1919–1999) i Piotra (1922–1922).
Józef Górecki był jednym z wielu Polaków, których los na zawsze zmienił się po wybuchu II wojny światowej. Jego historia wpisuje się w dramatyczne dzieje tysięcy obywateli Rzeczypospolitej, którzy doświadczyli represji ze strony sowieckiego okupanta i późniejszej tułaczki przez wschodnie rubieże imperium sowieckiego.
21 września 1939 roku, w kilka dni po sowieckiej agresji na Polskę, Józef Górecki został aresztowany w miejscowości Włodzimierz. Wraz z wieloma innymi obywatelami został uznany za „element niebezpieczny” i deportowany na wschód. 16 października 1939 roku trafił do obozu przejściowego, znajdującego się na trasie między Równem a Lwowem – jednym z wielu punktów przetrzymywania Polaków przez władze sowieckie.
Jego sytuacja zmieniła się dopiero po podpisaniu układu Sikorski–Majski w 1941 roku, który umożliwił tworzenie na terytorium Związku Sowieckiego Polskich Sił Zbrojnych pod dowództwem gen. Władysława Andersa. 2 września 1941 roku Józef Górecki dołączył do tej formującej się armii w miejscowości Tockoje w Rosyjskiej FSRR. To wydarzenie dało mu nadzieję na wolność i możliwość dalszej walki o niepodległą Polskę.
Dalsze losy Józefa Góreckiego wiążą się z długą drogą Armii Andersa przez Azję Środkową, Iran i Bliski Wschód, a następnie udziałem w kampanii włoskiej – jak miało to miejsce w przypadku tysięcy jego towarzyszy broni. Jego historia pozostaje przykładem niezłomności ducha i determinacji w obliczu tragicznych wydarzeń XX wieku.
Jako żołnierz 2 Korpusu Polskiego wziął udział w kampanii włoskiej, w tym w jednej z najcięższych i najbardziej symbolicznych bitew II wojny światowej – o Monte Cassino. Za udział w tej bitwie został odznaczony Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino.
Pełny zapis ewidencyjny jego udziału w walkach brzmi:
plut. Górecki Józef, ur. 1915/194/III, numer 33236, 9 Pułk Artylerii Ciężkiej.
Historia Józefa Góreckiego to świadectwo odwagi, determinacji i trudnej drogi, jaką musieli przebyć polscy żołnierze, by walczyć o wolność swojej ojczyzny – nawet setki kilometrów od domu. Jego los wpisuje się w tragiczne, ale i heroiczne dzieje pokolenia II wojny światowej.
Po wojnie wyemigrował do Kanady. Tam zmarł w 1996.
Na portalu findgrave znajdujemy jego nagrobek i memoriał jego żony. Cytuje w całości:
Pamięci Henryki Teresy Górecki, która odeszła spokojnie w Extendicare York 18 stycznia 2021 roku. Urodziła się 15 lipca 1921 roku we Włocławku. Córka śp. Jana i Czesławy Sądeckich. Siostra Józefa i Bogumiły (zmarłych). Ukochana żona Józefa (Joe) Góreckiego (zmarłego w 1996 roku). Kochająca matka córki Renaty (Jorma) i syna Stephena (Ellen), oboje z Lively. Ukochana "Babcia" 5 wnuczek: Sari z Winnipeg MB, Karin (John) z Palmerston North w Nowej Zelandii, Liisa (Trevor) z Regina SK, Sabine z Sudbury i Megan (Phil) z Cold Lake AB. Dumna "Prababa" z sześciorga prawnucząt: Kaiji, Elise, Williama, Evy, Samuela i Connora. Henryka planowała zostać pielęgniarką i miała rozpocząć naukę w szkole w Warszawie, gdy wybuchła II wojna światowa i bombardowanie miasta. Uciekła z Warszawy z modlitewnikiem jako jedynym dobytkiem. Po powrocie do domu została wywieziona do Niemiec i zmuszona do pracy w gospodarstwie rolnym na czas wojny. Po wojnie szkoliła się i pracowała jako pielęgniarka przy sierotach w obozie dla uchodźców, aż do czasu emigracji do Kanady w 1948 roku. Poznała Joego poprzez korespondencję listowną; Pobrali się w następnym roku i zamieszkali w Sudbury, gdzie byli aktywnymi członkami Polonii. Po przejściu Joego na emeryturę lato spędzał w Lively, a zimy na Florydzie przez 20 lat. Po śmierci Joego przez wiele lat żyła szczęśliwie w wiosce emerytów Meadowbrook. Wszystkim będzie brakowało radości Henryki z gotowania polskich potraw, jej szytych ręczników kuchennych, rękawiczek robionych na drutach, a w późniejszych latach kolorowych afganów robionych na szydełku. Wielkie podziękowania dla personelu 2. piętra w Extendicare York za opiekę, jaką okazano jej w ciągu ostatnich kilku miesięcy. Prywatna służba rodzinna z internowaniem w mauzoleum na cmentarzu Park Lawn. Znając głód w dzieciństwie i w czasie wojny, Henryka chciała, aby wszelkie darowizny, które mogą być przekazane na jej cześć, były przekazywane bezpośrednio do "Walden Food Bank" za pośrednictwem strony internetowej Sudbury Food Bank. https://www.sudburyfoodbank.ca/donate/ . Organizację powierzono firmie Ranger's Cremation and Burial Services Sp. z o.o.
"Wieczny Odpoczynek Daj Jej Panie"
20 czerwca 2025
50. rocznica śmierci Józefa Janasa (1901-1975) - mojego dziadka
Dokładnie pół wieku temu zmarł mój dziadek. W młodości bronił odrodzonego państwa polskiego przed bolszewikami, za co został odznaczony Krzyżem Walecznych. Dwie dekady później spokojne, pracowite życie rodzinne przerwała wojna i Niemcy, którzy pozbawili go domu i zmusili do niewolniczej pracy. Przymusowe roboty odebrały mu jedynego syna i skróciły życie żony.
Żywo interesował się tym, co działo się na świecie. Pamiętam wijącą się po jabłonce antenę, dzięki której słuchał Radia Wolna Europa (czy ktoś jeszcze pamięta, czym ono było?). Potem ja przejąłem ten nasłuch. Może dlatego skończyłem historię.
Mimo życiowych przejść dziadek do końca zachował poczucie godności i pogodę ducha.
18 czerwca 2025
Śladami rakiet typu "V" (1944) w Wielkopolsce (Muchy, Salamony)
W sierpniu 1944 roku nad Wielkopolską spadały niemieckie rakiety V, siejąc zniszczenie i grozę wśród mieszkańców wsi Muchy, Salomony i Kuźnica Grabowska.
15 sierpnia 1944 roku we wsi Muchy pod Ostrzeszowem wybuch pocisku V spowodował pożar gospodarstwa Franciszka Rolfa (powinno być Kofla). Dom mieszkalny tego rolnika został dosłownie zmieciony z fundamentów przez podmuch eksplozji. Obrażenia odniosły znajdujące się tam dzieci. W tym samym rejonie, w okresie sierpnia, spadały także inne pociski V – m.in. we wsi Salomony (obok zabudowań Karola Muchy) oraz w okolicach wsi Kuźnica Grabowska, przy szosie Kraszewice–Czajków.
Cały artykuł:
Informacja o poprawnym nazwisku dzięki p. Barbarze Kurek
Express Poznański 1973.12.31-1974.01.01 Nr 305
11 czerwca 2025
Józef Bolek - zapomniany bohater bitwy o Monte Cassino
To już trzeci żołnierz spod Monte Cassino pochodzący z Mielcuch. Co stało się z nim po wojnie? Tego nie wiem — może ktoś z Was zna jego historię?
Józef Bolek – żołnierz spod Monte Cassino
Józef Bolek, syn Antoniego Bolka i Antoniny z domu Bednarz, urodził się 9 marca 1913 roku w Mielcuchach — dziś leżących w gminie Czajków, powiecie ostrzeszowskim, w województwie wielkopolskim. Pochodził z dużej rodziny — miał aż dziesięcioro starszego rodzeństwa. Wśród nich byli bracia: Franciszek, Aleksy Leon i Stanisław, oraz siostry: Marianna, Antonina, Łucja, Stanisława, Eleonora, Józefa i Teofila.
Po wybuchu II wojny światowej jego los potoczył się dramatycznie. 18 września 1939 roku został aresztowany przez Sowietów w Włodzimierzu. Trafił do kilku obozów pracy: najpierw do Krzywego Rogu na Ukrainie, później do łagru Siewżełdorłag w Republice Komi, a następnie do obozu w Juży, w obwodzie iwanowskim.
Po podpisaniu układu Sikorski–Majski został zwolniony i 4 września 1941 roku wstąpił do Armii Polskiej w ZSRR. W miejscowości Tatiszczewo rozpoczął służbę w formującej się Armii Andersa. Przeszedł z nią cały szlak bojowy II Korpusu Polskiego, biorąc udział m.in. w jednej z najważniejszych i najkrwawszych bitew kampanii włoskiej — bitwie o Monte Cassino. Służył w 31. Kompanii Sanitarnej, niosąc pomoc rannym na polu walki.
Odznaczenia
Za udział w walkach został odznaczony Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino nr 43198 (figuruje jako szer. Józef Bolek, ur. 1913, nr służbowy 202).
Żródła:
Józef Bolek 1913–… – Nasi krewni
31 Kompania Sanitarna - krzyz.montecassino.eu
Wyniki wyszukiwania osób represjonowanych - Indeks Represjonowanych
Subskrybuj:
Posty (Atom)