Strony

18 maja 2014

Prawda i Pamięć – Apel Katyński w Kuźnicy Grabowskiej


Jak co roku spotkaliśmy sie na Apelu Katyńskim.
Wprowadzenie do uroczystego apelu, który odbył się 10 kwietnia 2014 wygłosiła  Dyrektor Szkoły Podstawowej w im. Kardynała Karola Wojtyły  w Kuźnicy Grabowskiej Marianna Powązka podkreślając, że o zbrodni katyńskiej należy uczyć nie tylko na lekcjach historii. Trzeba zrobić wszystko, aby pamięć o niej była żywa w kolejnych pokoleniach Polek  i Polaków. Jest to bowiem pamięć o wojsku, które nie poległo, lecz zostało skrytobójczo zamordowane strzałem w głowę; pamięć o największej zbrodni popełnionej na jeńcach polskich w czasie drugiej wojny światowej. Zbrodnia katyńska to przestroga, pomordowani zaś to bohaterowie – przykład poświęcenia dla ojczyzny– zaznaczyła p. dyrektor.
Następnie nauczyciel historii i społeczeństwa Jerzy Krzywaźnia przedstawił krótki rys historyczny zbrodni katyńskiej oraz przybliżył sylwetki nauczycieli kuźnickiej szkoły zamordowanych w Katyniu: Franciszka Rakowskiego i Antoniego Góreckiego. Przypomniał też historię upamiętnienia nauczycieli w formie tablicy ufundowanej przez Senatora RP p. Andrzeja Krzaka na frontonie szkoły w 2001. W dalszej części apelu uczniowie klas V i VI zaprezentowali montaż słowno-muzyczny poświęcony tematyce katyńskiej.  Drużyna Harcerska działająca przy szkole w Kuźnicy Grabowskiej zaciągnęła honorową wartę przed tablicą, zapalono także znicze.
W  tym miejscu przybliżam krótko sylwetki nauczycieli zamordowanych w Katyniu:  
Jan Rakowski urodził się w 27 V 1910 r. w Besku Starym jako syn Jana i Antoniny   z  Jóźwiaków. Był absolwentem Państwowego Seminarium Nauczycielskiego Męskiego  w Łęczycy. Egzamin dyplomowy na nauczyciela szkół powszechnych zdał w 1932 r. Pracował jako nauczyciel w Komornikach (gm. Skomlin), Ganie (gm. Praszka), a od 16 września 1934 do lipca 1939 w Kuźnicy Grabowskiej.  Wtedy przeniósł się do miejscowości Chorki w pow. łęczyckim. W 1939 r. został zmobilizowany i wyjechał do Częstochowy, gdzie prawdopodobnie stawił się w 27. pp. W nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej, był w Kozielsku i Katyniu, gdzie został zamordowany przez NKWD w kwietniu 1940.
Antoni Górecki urodził się w 1909 r. w Ciążeniu (pow. Konin) jako syn Mateusza  i Marianny z Krzyżaniaków. Pracował od 1931 roku jako nauczyciel w Niedzielsku (gm. Wydrzyn), a od 8 września 1934 r. w Kuźnicy Grabowskiej, gdzie okresowo pełnił także obowiązki  kierownika szkoły.  Od 1 września 1938 przeniósł się do Chotowa (gm. Morsko), gdzie również był kierownikiem szkoły. W 1939 r. został zmobilizowany do 29 pp. w stopniu porucznika  piechoty rezerwy, prawdopodobnie stawił się w 27. pp. W nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Przetrzymywany był w Kozielsku,  a następnie wywieziony do Katynia, gdzie został zamordowany przez NKWD w kwietniu lub maju 1940 r. Szkoła Podstawowa w Kuźnicy Grabowskiej od wielu lat gromadzi i archiwizuje pamiątki związane z tymi wydarzeniami. W ostatnim czasie weszła w posiadanie nowych materiałów udostępnionych przez p.Antoniego Galińskiego z łódzkiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej. Z nich wiemy o jeszcze jednym nauczycielu zamordowanym w Katyniu – Kazimierzu Lewińskim. Urodził się 21 lutego 1911 w Sokolnikach (pow. wieluński) jako syn Konstantego i Julianny z Menclow. Naukę pobierał w seminariach nauczycielskich w Ostrzeszowie i Rawiczu.  Pierwszą pracę (1936/37) jako nauczyciel podjął w rodzinnych Sokolnikach (gmina Sokolniki) w następnym roku szkolnym w Julianpolu (gm. Rudniki). Później zostaje przeniesiony do gminy Kuźnica Grabowska, gdzie w roku szkolnym 1937/38 pracował w szkole w Mielcuchach, a w roku szk. 1938/39 w Michałowie.  Był kawalerem  i mieszkał w szkole w Mielcuchach. Przydzielony we wrześniu 1939 do 29 pp trafił do niewoli  i został zamordowany w Katyniu. Pani dyrektor Marianna Powązka nadmieniła, by za rok dla uczczenia 75 rocznicy zbrodni katyńskiej upamiętnić sylwetki tych postaci publikacją książkową lub internetową.