Lekcja Wolności - 4 czerwca 2014

Lekcja Wolności w Szkole Podstawowej im. Kardynała Karola Wojtyły w Kuźnicy Grabowskiej

 

           Na apel Ministra Edukacji Narodowej i Wielkopolskiego Kuratora Oświaty, Szkoła Podstawowa im. Kardynała Karola Wojtyły w Kuźnicy Grabowskiej zorganizowała 4 czerwca 2014 roku symboliczne „Lekcje Wolności”. Projekt edukacyjny miał na celu przybliżenie uczniom wydarzeń z przed 25 lat. Tematem projektu byli „Ludzie Wolności – Piotr Bednarz”. Projekt miał zainteresować dzieci i młodzież najnowszą historią Polski, przeszłością ich bliskich oraz osobami z ich otoczenia, które były świadkami historii, a także przybliżyć wybitną postać z okresu działalności demokratycznej opozycji, zwłaszcza ruchu Solidarności.

Inicjatorką udziału w projekcie była dyrektor Marianna Powązka, która wprowadziła uczestników w 25. rocznicę wydarzeń z 1989 roku, omawiając ich genezę i konsekwencje. Uczniowie następnie oglądali prezentację multimedialną "Ludzie Wolności – Piotr Bednarz" (urodzony w Jeleniach, gmina Kraszewice, powiat ostrzeszowski), polskiego robotnika, związkowca i działacza opozycji w PRL, przygotowaną przez uczennicę klasy VI, Natalię Krawczyk, pod opieką nauczyciela historii i społeczeństwa, Jerzego Krzywaźni. Prezentacja przedstawiała biografię Piotra Bednarza, jego związki z lokalną społecznością oraz wkład w odzyskanie wolności, a także historię upamiętnienia jego osoby w rodzinnej wsi Jelenie w 2009 roku. W ramach projektu uczniowie brali udział w zajęciach plastycznych związanych z rocznicą, tworząc plakaty, rysunki i wyklejanki. Piątoklasiści w pracowni komputerowej przygotowywali graficzne kolaże odnoszące się do Wyborów z 1989 roku. Podsumowaniem projektu było obejrzenie prezentacji multimedialnej absolwentki szkoły, Sylwii Łuszkiewicz, która została wyróżniona w finale konkursu "Ocal okruchy historii" w 2009 roku w kategorii "Solidarność i opozycja demokratyczna 1970-1989" wśród uczniów szkół podstawowych. Prezentacja miała tytuł "Historia pewnej pamiątki; książki wydanej w 1983 roku i dedykowanej 15 czerwca 1984 roku przez księdza Jerzego Popiełuszkę działaczowi opozycji - Piotrowi Bednarzowi".

Istotnym elementem projektu było również upamiętnienie Piotra Bednarza (przy tablicy pamiątkowej na budynku szkolnym w Jeleniach) przez delegację dyrekcji, nauczycieli oraz drużynę harcerzy z kuźnickiej szkoły.

Galeria zdjęć związanych z Piotrem Bednarzem

Prawda i Pamięć – Apel Katyński w Kuźnicy Grabowskiej

Jak co roku spotkaliśmy sie na Apelu Katyńskim.

Wprowadzenie do uroczystego apelu, który odbył się 10 kwietnia 2014 wygłosiła  Dyrektor Szkoły Podstawowej w im. Kardynała Karola Wojtyły  w Kuźnicy Grabowskiej Marianna Powązka podkreślając, że o zbrodni katyńskiej należy uczyć nie tylko na lekcjach historii. Trzeba zrobić wszystko, aby pamięć o niej była żywa w kolejnych pokoleniach Polek  i Polaków. Jest to bowiem pamięć o wojsku, które nie poległo, lecz zostało skrytobójczo zamordowane strzałem w głowę; pamięć o największej zbrodni popełnionej na jeńcach polskich w czasie drugiej wojny światowej. Zbrodnia katyńska to przestroga, pomordowani zaś to bohaterowie – przykład poświęcenia dla ojczyzny– zaznaczyła p. dyrektor.
Następnie nauczyciel historii i społeczeństwa Jerzy Krzywaźnia przedstawił krótki rys historyczny zbrodni katyńskiej oraz przybliżył sylwetki nauczycieli kuźnickiej szkoły zamordowanych w Katyniu: Franciszka Rakowskiego i Antoniego Góreckiego. Przypomniał też historię upamiętnienia nauczycieli w formie tablicy ufundowanej przez Senatora RP p. Andrzeja Krzaka na frontonie szkoły w 2001. W dalszej części apelu uczniowie klas V i VI zaprezentowali montaż słowno-muzyczny poświęcony tematyce katyńskiej.  Drużyna Harcerska działająca przy szkole w Kuźnicy Grabowskiej zaciągnęła honorową wartę przed tablicą, zapalono także znicze.
W  tym miejscu przybliżam krótko sylwetki nauczycieli zamordowanych w Katyniu:  
Jan Rakowski urodził się w 27 V 1910 r. w Besku Starym jako syn Jana i Antoniny   z  Jóźwiaków. Był absolwentem Państwowego Seminarium Nauczycielskiego Męskiego  w Łęczycy. Egzamin dyplomowy na nauczyciela szkół powszechnych zdał w 1932 r. Pracował jako nauczyciel w Komornikach (gm. Skomlin), Ganie (gm. Praszka), a od 16 września 1934 do lipca 1939 w Kuźnicy Grabowskiej.  Wtedy przeniósł się do miejscowości Chorki w pow. łęczyckim. W 1939 r. został zmobilizowany i wyjechał do Częstochowy, gdzie prawdopodobnie stawił się w 27. pp. W nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej, był w Kozielsku i Katyniu, gdzie został zamordowany przez NKWD w kwietniu 1940.
Antoni Górecki urodził się w 1909 r. w Ciążeniu (pow. Konin) jako syn Mateusza  i Marianny z Krzyżaniaków. Pracował od 1931 roku jako nauczyciel w Niedzielsku (gm. Wydrzyn), a od 8 września 1934 r. w Kuźnicy Grabowskiej, gdzie okresowo pełnił także obowiązki  kierownika szkoły.  Od 1 września 1938 przeniósł się do Chotowa (gm. Morsko), gdzie również był kierownikiem szkoły. W 1939 r. został zmobilizowany do 29 pp. w stopniu porucznika  piechoty rezerwy, prawdopodobnie stawił się w 27. pp. W nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Przetrzymywany był w Kozielsku,  a następnie wywieziony do Katynia, gdzie został zamordowany przez NKWD w kwietniu lub maju 1940 r. Szkoła Podstawowa w Kuźnicy Grabowskiej od wielu lat gromadzi i archiwizuje pamiątki związane z tymi wydarzeniami. W ostatnim czasie weszła w posiadanie nowych materiałów udostępnionych przez p.Antoniego Galińskiego z łódzkiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej. Z nich wiemy o jeszcze jednym nauczycielu zamordowanym w Katyniu – Kazimierzu Lewińskim. Urodził się 21 lutego 1911 w Sokolnikach (pow. wieluński) jako syn Konstantego i Julianny z Menclow. Naukę pobierał w seminariach nauczycielskich w Ostrzeszowie i Rawiczu.  Pierwszą pracę (1936/37) jako nauczyciel podjął w rodzinnych Sokolnikach (gmina Sokolniki) w następnym roku szkolnym w Julianpolu (gm. Rudniki). Później zostaje przeniesiony do gminy Kuźnica Grabowska, gdzie w roku szkolnym 1937/38 pracował w szkole w Mielcuchach, a w roku szk. 1938/39 w Michałowie.  Był kawalerem  i mieszkał w szkole w Mielcuchach. Przydzielony we wrześniu 1939 do 29 pp trafił do niewoli  i został zamordowany w Katyniu. Pani dyrektor Marianna Powązka nadmieniła, by za rok dla uczczenia 75 rocznicy zbrodni katyńskiej upamiętnić sylwetki tych postaci publikacją książkową lub internetową.

 

Jarmarki w Kraszewicach

Przed drugą wojną światową Kraszewice należały do pięciu miejscowości w powiecie wieluńskim, w których odbywały się jarmarki. W Kraszewicach było to zawsze we wtorek, po 14-tym każdego miesiąca.
Jan Książek w swojej pracy „ Powiat wieluński w latach 1918-1939” ( w) Rocznik Wieluński 1, 111-174, 2001 tak opisuje handel jarmarkowy:

Na targach, jarmarkach oraz jeżdżąc po wsiach handlowano końmi, trzodą chlewną, bydłem, skóra­mi, zbożem, mąką, jajami, drobiem, pierzem, trepami i innym obuwiem, tkaninami, chustkami, bielizną i dużą ilością innych towarów. Targi i jar­marki były dobrym rynkiem zbytu głównie na towary rolnicze i rzemieślni­cze. Odbywały się one w określone dni tygodnia bądź miesiąca w miastach powiatu oraz większych osadach: Bolesławcu, Działoszynie, Kraszewicach, Lututowie, Osjakowie, Rudnikach i Skomlinie. W 1938 r. na pięciu targo­wicach (Kraszewice, Lututów, Rudniki, Skomlin i Wieluń) znajdowały się wagi i tam ruch handlowy był bardzo ożywiony.

Kraszewice należały wtedy do powiatu wieluńskiego i województwa łódzkiego. W Kraszewicach jarmarki odbywały się we wtorki, po 14-tym każdego miesiąca.

Źródło skanów: Orędownik: ilustrowany dziennik narodowy i katolicki 1937.12.17 R.67 Nr 290 s.9 i 10
 Pan Jan Puchała uzupełnił post następującą informacja: 

Jarmarki przed wojną odbywały się na obecnej działce pp. Kazimiery i Aleksandra Karkoszków (od hali sportowej SP do ul. Wieluńskiej oraz na obecnym placu po byłej Gminnej Spółdzielni S. Chł. obecnie ul. Wieluńska 39 (Wiejski Dom Towarowy)