Kraszewickie nagrobki z historią (3) - ks. Wawrzyniec Malinowski (1810-1872)

STARANIA TROSKI ZAWODY TU SWOJE KOŃCZĄ SWOBODY 

               Wawrzyniec Malinowski, urodził się 10 sierpnia 1810. Święcenia kapłańskie przyjął w 1835. W roku 1848 był jeszcze wikariuszem w parafii Uników. W latach 1848-1854 był proboszczem w parafii Klonowa. Od 1854 pełnił funkcje proboszcza pobliskiej parafii Giżyce-Kraszewice.

             Był pierwszym samodzielnym proboszczem parafii Kraszewice (od 1867). Pod koniec jego życia; w 1871r. kościół w Kraszewicach został odnowiony i ustanowiono następujące odpusty: Aniołów Stróżów, Św. Katarzyny i Św. Rocha.

             Od 1872 był prałatem Kolegiaty Kaliskiej i archidiakonem Konsystorza Generalnego.

Zmarł 17 lutego 1872 w wieku 62 lat i został pochowany w kaplicy  na cmentarzu w Kraszewicach.

Na zdjęciach kaplica i tablica nagrobna  z cmentarza w Kraszewicach.

Kraszewickie nagrobki z historią (2) - Jan Kanty Wierzbicki (1786-1828)

Obok kaplicy ks. Wawrzyńca Malinowskiego stara żeliwna tablica upamiętnia Jana Kantego Wierzbickiego (26.10.1786 - 24.11.1828).  Właścicielem dóbr starostwa grabowskiego po ks. Michale Hieronimie Radziwille został na początku XIX w. Atanazy hr. Raczyński. W latach 20-tych XIX wchodzącymi w skład starostwa dobrami Kuźnica Grabowska zarządzał dzierżawca (posesor) Jan Kanty Wierzbicki. Dzierżawcy mieszkali w dworze w Kuźnicy Grabowskiej i właśnie tam Jan Kanty zmarł 23 listopada 1828 roku.

Wierzbiccy pobrali się w Giżycach w 1820 roku. Parafia katolicka Giżyce wpis 1 / 1820

6 lutego 1820 we wsi Ostrów Kaliski Wielmożny Imć Pan Jan Kanty Wierzbicki młodzian lat 32 Wójt Ostrowa Kaliskiego z  przyległościami we wsi Ostrowie Kaliskim mieszkającym syn szlachetnych Imć Panów Marcina i Mariany ze Slaskich w Praszce mieszkających zawarł związek małżeński z Imć panną Marianna Ochanowską lat 20 córką szlachetnych urodzonych imć Państwa Romana i Magdaleny Ochanowskich posesorów wsi Ostrowa Kaliskiego z przyległościami.

Parafia katolicka Giżyce wpis 1 / 1820

Tablica nagrobna dzierżawcy kuźnickiego majątku to najstarsza pamiątka materialna z I połowy XIX w, jaka pozostała na cmentarzu w Kraszewicach. Poniżej akt zgonu Jana Kantego Wierzbickiego.

Po śmierci J. Wierzbickiego r. wdowa Marianna z Kochanowskich Wierzbicka w 1839 hutę w Czajkowie i 2 huty w Kuźnicy Grabowskiej wydzierżawiła Samuelowi Boruchowi Lindauowi, dzierżawcy 2 fabryk żelaznych w Lipiu i Dankowie. 

Ks. Piotr Gutman (1857-1907)

Piotr Gutman urodził się 26 VI 1857. Polak. Ukończył gimnazjum w Ostrowie Wielkopolskim.  Po ukończeniu seminarium włocławskiego 29 lutego 1880 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Chościak - Popiela. Następnie został skierowany do pracy duszpasterskiej jako wikariusz w następujących parafiach: Warta, Tuszyn (1881), Włocławek (1882), i Piotrków Trybunalski (1883). Na ostatnim wikariacie w 1883 r. przejął także obowiązki notariusza w miejscowym konsystorzu z uposażeniem 150 rubli. Po trzech latach pracy na wspomnianym stanowisku swoje obowiązki przekazał drugiemu wikariuszowi parafii piotrkowskiej. 1 marca 1886 r. został mianowany administratorem parafii Wieruszów, skąd 5 listopada 1887 r. przeniesiono go na probostwo do Kraszewic w dekanacie wieluńskim oficjalacie kaliskim.

Na tej ostatniej parafii dokończył budowę miejscowego kościoła parafialnego. Jego wzniesienie w latach 1882-87 prowadził ks. Piotr Kobylański. Popadł jednak w konflikt z parafianami i został przeniesiony do Godziesz.

W Kraszewicach ks. Gutman naraził się poważnie władzom carskim za namawianie ludności, aby żądała wprowadzenia języka polskiego do pracy kancelaryjnej w gminie Kuźnica Grabowska. Naczelnik Powiatu wieluńskiego 29 grudnia 1905. powiadomił gubernatora kaliskiego że pod wpływem proboszcza parafii Kraszewice, powiatu wieluńskiego księdza Piotra Gutmana, uchwałą gminy Kuźnica Grabowska z 27 listopada 1905 żąda całkowitego wprowadzenia do tego urzędu gminnego języka polskiego, także do sądu gminnego, do szkół powszechnych i do akt urzędu stanu cywilnego. Donosząc o powyższym, naczelnik dodawał, że usunięcie z Kraszewic księdza Piotra Gutmana albo jego zaaresztowanie wobec wpływu jaki ma na parafian, mogłoby wywołać niepożądane następstwa, dlatego prosił o wezwanie go do Kalisza i wydanie tam odpowiedniego zarządzenia.

W dwa lata po tych wydarzeniach zmarł 4 stycznia 1907 r. w Kraszewicach. Pełnił funkcje proboszcza w Kraszewicach przez 19 lat. Był także kanonikiem honorowym Kolegiaty Kaliskiej. Został pochowany na cmentarzu w Kraszewicach.

Bibliografia biogramu:

S. Karwowski, Grabów w dawnej ziemi wieluńskiej, Poznań 1890, s.11

P. Kubicki, Bojownicy kapłani za sprawę Kościoła i ojczyzny w latach 1861-1915, cz. 3, t. 2, s. 19. 
W. Wlaźlak, Organizacja i działalność Konsystorza Foralnego Piotrkowskiego w latach 1819-1918, Częstochowa 2009

Tekst biogramu zgłoszony do kolejnej edycji Słownika Biograficznego Południowej Wielkopolski

Pomnik ofiar II wojny światowej i walczących o niepodległość (1918-20)

Po II wojnie światowej upamiętniono w centrum Czajkowa ofiary II wojny światowej i walczących o niepodległość w latach 1918-20. Pełna treść napisu na pomniku :

OJCZYŹNIE SŁODKO ŻYCIE JEST W OFIERZE NIEŚĆ 1939-1945

ZGINĘLI Z BRONIĄ W RĘKU

Nowak Zbigniew, Zdych Edward, Kończak Jan, Zdych Piotr, Grabowski August, Wojtasik Wincent, Ilski Franciszek, Korzyński Piotr, Pietrzak Feliks, Grzegorek Józef, Wojtczak Anastazy, Kliński Leon, Lika Leon, Pacyna Stanisław, Grzegorek Stanisław, Skorupa Teofil, Szczygieł Antoni, Szczygieł Jan, Mrówka Leon, Przybył Marceli, Bachliński Leon

ZGINELI W OBOZIE

Ks. Pytlawski Roman proboszcz parafii Czajków, Piaskowski Bolesław, Szczygieł Stefan, Ilski Bronisław

Lewy bok pomnika

ZGINELI W LATACH 1918-20

Lipka Franciszek, Piorun Marcin, Podgórski Jan, Rzepecki Stanisław, Szala Józef

Prawy  bok pomnika

ZGINELI W LATACH 1918-20

Fiszer Franciszek, Grabowski Marcin, Jakubczyk Ignacy, Jangas Stanisław, Kołaczek Ignacy

Dzieje parafii Czajków cz.7. Ks. Lucjan Nowak (proboszcz w l. 1945-1951)

            Na miejsce ks. Adamusa w maju 1945 prace duszpasterską podjął ks. Lucjan Nowak.  Jego staraniem doprowadzono do użyteczności i zaopatrzono kościół w nowe paramenty liturgiczne a także ufundowano trzy nowe dzwony. W 1945 roku w parafii mieszkało 4212 katolików, 32 ewangelików i 2 prawosławnych. Od tej pory liczebność parafii ustawicznie spada. W 1947 roku teren parafii zamieszkiwało 4021 katolików i 32 ewangelików. Rozpoczynają się masowe wyjazdy na Ziemie Zachodnie. W 1948 parafia liczy już tylko 3714, w 1949 -  3683, a w 1950 -3649 osób.

Dalsze losy ks. Lucjana Nowaka są znane częściowo. W latach 1955-59 był proboszczem parafii Łyskornia  pw. Św. Marii Magdaleny  a w latach 1959-1966 prob. Sanktuarium Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Czastarach.

Dzieje parafii Czajków cz.6. Ks. Władysław Adamus (1904 - 1945?).

Nie wyjaśnione do dziś pozostają losy kolejnego czajkowskiego kapłana ks. Władysława Adamusa.
Urodził się 17 grudnia 1904 w Głuszynie, jako syn Józefa i Jadwigi z domu Sip. Chrzestnym był ks. Jan Cesarz wikariusz parafii w Kraszewicach. Chrztu udzielił proboszcz ks. Piotr Gutman.

akt urodzenia Władysława Adamusa.

Święcenia kapłańskie przyjął w 29 czerwca 1934 roku. 

książeczka kapłańska ks. Władysława Adamusa

Był przyjacielem ks. Romana Pytlawskiego. Od 1934r. był wikariuszem parafii Pajęczno, w 1936r w Przystajni  a od 1937 r, w Brzeźnicy. Wraz z innymi kapłanami został aresztowany 7 października 1941 roku. Jako jedyny zbiegł z transportu księży do Dachau  na teren Generalnego Gubernatorstwa. W czasie wojny działał w AK. Po zakończeniu okupacji administrował parafią makowską a od 21 marca 1945 roku parafią Czajków. 19 kwietnia 1945 uległ wypadkowi samochodowemu w Katowicach, gdzie udał się po zakup szat i naczyń liturgicznych. Tam też był hospitalizowany. Po opuszczeniu szpitala miał spotkać się z rodziną na stacji kolejowej w Grabowie. Od 11 maja wszelki ślad po nim zaginął. Podejmowane przez rodzinę poszukiwania nie dały żadnego rezultatu. 

Dzieje parafii Czajków cz.5. Organista Stefan Bilski (1886-1947)

Czajkowski kościół w okresie okupacji został zamknięty ale nie zniszczony a jedynie okradziony z paramentów liturgicznych. Plebania została została zajęta na siedzibę żandarmerii. Księgi metrykalne i inne dokumenty zostały zniszczone. Jedynie raptularze ksiąg metrykalnych (1919-1941) uratował i przechował organista Stefan Bilski (1886-1947), który spoczywa wraz z małżonką Kazimierą z domu Chałupka (1891-1975) na czajkowskim cmentarzu. Małżonkowie zawarli ślub w Iwanowicach w 1911 roku.

Mieszkańców parafii w znacznej części wywieziono na roboty do Rzeszy. Ci co pozostali po posługę duszpasterska musieli udawać się do Wielunia i Charłupii Wielkiej, narażając się na represje Niemców. Od ok. 1944 roku chrztów udzielał ks. Kubica wikariusz z Rudy.

ps
będę wdzięczny za uzupełnienie informacji o  Stefanie Bilskim, także za zdjęcie