Za kilka dni (1 kwietnia) przypada 598 rocznica założenia Kuźnicy Grabowskiej. Z tej okazji krótki szkic na ten temat.
Wielka
historia Kuźnicy Grabowskiej
Przywilej
w Lewoczy
Dzieje Kuźnicy zwanej dzisiaj Grabowską rozpoczynają się 1 kwietnia 1423 na Spiszu, w Lewoczy (obecnie miasto we wschodniej Słowacji). W tym mieście często, zwłaszcza w XV wieku, odbywały się spotkania sąsiednich monarchów. W pierwszych dniach kwietnia 1423 roku spotkał się król Władysław Jagiełło z królem węgierskim cesarzem Zygmuntem Luksemburskim. Ten ostatni za cenę rezygnacji Jagiełły z kandydowania do tronu czeskiego zobowiązał przybyłych do Lewoczy posłów krzyżackich do respektowania układu zawartego z Polską nad jeziorem Mnichów. Wtedy też król Władysław Jagiełło nadał Długoszowi przywilej założenia na terytorium Kraszewic nowej „kuźnicy” ( huty żelaza). Z dokumentu tego dowiadujemy się że rzeka, na której miała powstać huta nosiła nazwę Oleśnica a teren w XV w. należał do powiatu kaliskiego.
Świadkami
nadania tego przywileju byli: Wojciech Jastrzębiec (kanclerz królewski i biskup
krakowski), Jan Szafraniec (podkanclerzy koronny), Jan Tarnowski, z Tarnowa,
wojewoda krak., Sędziwój z Ostroroga (wojewoda poznański), Mikołaj z Michałowa
(wojewoda sandomierski) i Maciej z Łabiszyna (wojewoda inowrocławski).
