Jan Korzyński urodził się 10 maja 1915 w Czajkowie jako syn Feliksa i Bronisławy Kasperskiej. Ukończył 7-klasowa szkołę w Czajkowie. 12 czerwca 1941 zawarł w Kraszewicach ślub z Władysławą Brygidą Betka. Z tego związku narodziło się troje dzieci.
Brał udział w wojnie obronnej 1939 (m.in. w bitwie o Warszawę), gdzie dostał się do niewoli. Przebywał w obozie jenieckim VIII Armii Niemieckiej w Skierniewicach 28.09.1939 - 10.10.1939.
Następnie był pracownikiem przymusowym cegielni w Budach k/Ostrzeszowa "Zeigelei Budy" 09.1942 - 17.01.1945.
Przebieg służby wojskowej wg książeczki wojskowej:
1936 - R.K.U. Wieluń kat. „A” (wzrost 1968)
21 marca 1938 – wcielenie do 79. pp.
1 września 1939 – udział w wojnie obronnej, obrona Warszawy
10 października 1939 – powrót do domu
17 grudnia 1949 – przeniesiony do rezerwy rozkazem Min. Obr. Nar. Nr 184 z dnia 7 grudnia 1948
Mianowny do stopnia podporucznika 2.01.2001 przez Prezydenta RP
Jan Korzyński zmarł 3 kwietnia 2004 i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Kraszewicach
Przebieg służby wojskowej wg książeczki wojskowej:
1936 - R.K.U. Wieluń kat. „A” (wzrost 1968)
21 marca 1938 – wcielenie do 79. pp.
1 września 1939 – udział w wojnie obronnej, obrona Warszawy
10 października 1939 – powrót do domu
17 grudnia 1949 – przeniesiony do rezerwy rozkazem Min. Obr. Nar. Nr 184 z dnia 7 grudnia 1948
Mianowny do stopnia podporucznika 2.01.2001 przez Prezydenta RP
Odznaczony m.in.:
Medalem za Warszawę 1939-1945 z dnia 3.12.1975
Medalem za Warszawę 1939-1945 z dnia 3.12.1975
Medalem za udział w wojnie obronnej 1939 z dn. 24.08.1983