Ks. Bonawentura Pawliński proboszcz parafii Kraszewice (1872-1881)

Bonawentura Pawliński urodził się w Wieluniu 13 lipca 1813 r. w rodzinie mieszczańskiej.

Births (Akta urodzeń) 1812-1813 Kolegiata Wieluń s. 73 i 74

Wykształcenie początkowo odbierał w szkole prowadzonej przez księży pijarów w Wieluniu. Tą edukacje zakończył w 1830 roku. W 1832 roku wstąpił do seminarium diecezjalnego we Włocławku. Wyświęcony na kapłana w 1837 roku. Był to pierwszy kapłan, którego wyświecił ks. Bp Tomaszewski w swojej diecezji, w tym celu został umyślnie zatrzymany przez profesorów w seminarium. Po wyświeceniu przez pół roku pracował jako wikariusz w parafii iwanowickiej pod Kaliszem. Już w 1838 otrzymał probostwo w sąsiadującym z Iwanowicami, Stawie. Tak szybkie mianowanie proboszczem zawdzięczał łagodnemu usposobieniu, pilności w pracy i dbałości o porządek. Probostwo w Stawie było oparte jedynie na dochodach z gruntów rolnych, a zarówno kościół, plebania jak i budynki gospodarcze były bardzo zaniedbane. W ciągu pierwszych siedmiu lat skupił na pracy duszpasterskiej ale również naprawił kościół (przekładając dach) a wnętrze oczyścił, wybielił i wyposażył w niezbędne sprzęty. Wzniósł także murowaną dzwonnicę, otoczył murem cmentarz. Przy kościele wybudował także nowy murowany szpital i wyprosił u brata arcybiskupa Wolickiego fundusz na utrzymanie dwóch ubogich. Następnie przystąpił do budowy od podstaw nowych budynków gospodarczych i plebani i urządzenia sadu przy niej. Grunta plebańskie rozproszone w 40 kawałkach, droga dobrowolnych umów scalił w trzy pola. Wszystkie te dzieła nie byłyby możliwe beż życzliwej pomocy parafian w Stawie, u których ks. Pawliński pozostał w życzliwej pamięci. Udowodnili to licznie przybywając na pogrzeb kapłana do Kraszewic. Wszystkie dzieła ks. Pawlińskiego zasługują na szczególną uwagę zarówno ze względu na nieprzychylny stosunek władz do wydawania pozwoleń  na budownictwo kościelne jak również biednych parafian i niezamożne tamtejsze dwory. Posługę w Stawie pełnił 19 lat. Później krótko w 1858 był proboszczem w Kole.

Jego praca znajdowała uznanie władz kościelnych. W roku 1848 ks. Bonawentura Pawliński został przez biskupa Tomaszewskiego mianowany kanonikiem honorowym kaliskim. W roku 1857 biskup Marczewski zaszczycił go kanonia gremialną kolegiaty kaliskiej a w roku 1863 prałaturą tejże kolegiaty. W roku 1855 ks. Pawliński został asesorem konsystorza kaliskiego a później jego surogatem. Z kolei biskup Popiel zaszczycił go w 1878 r. prałaturą archidiakona kolegiaty.

Ks. Pawliński pełnił także do 1857 r. pełnił obowiązki dziekana dekanatu stawskiego a do 1862r. dekanatu kaliskiego. W 1871 był proboszczem w Chełmcach pod Kaliszem. Od 1872  obejmuje urząd proboszcza w Kraszewicach. Ostatnie 4 laty tej posługi przeżył sparaliżowany. 

Akta Konsystorza Generalnego Kaliskiego  z 5 sierpnia 1872

W tych trudnych chwilach pomoc niósł mu jego młodszy brat ks. Konstanty Pawliński, proboszcz w Brzeźnie w dekanacie sieradzkim.

Bonawentura Pawliński, prałat, archidiakon kolegiaty kaliskiej, sędzia surogat konsystorza kaliskiego zmarł w 68 roku życia i 44 roku kapłaństwa 20 października 1881w Kraszewicach. Pogrzeb odbył się 23 i 24 października 1881 przy licznym udziale duchowieństwa i parafian.

Akt zgonu ks. Bonawentury Pawlińskiego Z-156 USC Kraszewice

Bibliografia biogramu :

Przegląd Katolicki. 1881.11.17 R.19 nr 46  s. 750-751
Elenchusy: W-1849, 1872

Wiek : gazeta polityczna, literacka i społeczna. R. 10, 1882, nr 47

W tym samym roku parafianie z Kraszewic żegnali etatowego wikariusza ks. Maurycego Majorowicza lat 54 (Z-137/1881 USC Kraszewice).

Ks. Piotr Kobyliński (1814-1896) - pierwszy budowniczy kraszewickiego kościoła

Parafialny kościół w Kraszewicach p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła został wybudowany w latach 1882-1907.  Budowę rozpoczął w 1882 roku proboszcz Piotr Kobyliński według projektu Józefa Chrzanowskiego. 

Zdjęcie ks. Piotra Kobylińskiego pochodzi ze zbiorów p. Jakuba Stolarka, któremu składam podziękowania za jego udostępnienie.

z pamiątkowego tabla - Pamiątka uroczystego obchodu pierwszej setnej rocznicy koronacji cudownego obrazu św. Józefa w Kolegiacie Kaliskiej 31 maja-8 czerwca 1896

Po pierwszym budowniczym  świątyni  w Kraszewicach pozostało szereg pamiątek.

Tablica erekcyjna kościoła w Kraszewicach - kamień węgielny znajdująca  się ona na zewnątrz kościoła, z tyłu ołtarza głównego poświęcona 20 czerwca 1882 roku przez ks. Leopolda Wałowskiego proboszcza parafii Godziesze (ur. 1820 - zm. 1.04.1888 r w Godzieszach Wielkich) , w obecności proboszcza parafii Kraszewice ks. Piotra Kobylińskiego i parafian.

Z tego okresu  zachowały się w kościele dwa neogotyckie konfesjonały oraz ambona z r.1886 roku.  Pamiątką po ks. Kobylińskim jest marmurowa chrzcielnica, na której widnieje napis: Staraniem Księdza Kobylińskiego. Ofiara Matek parafii Kraszewice 1886 r.  

Kościół w Kraszewicach ( widok obecny)

Warto zapoznać z biogramem ks. Piotra Kobylińskiego:

Źródło: St. Małyszko, Słownik biograficzny Wielkopolski Południowo-Wschodniej Ziemi Kaliskiej, t.2, Kaliskie Tow. Przyjaciół Nauk  2003, s.104-105,

"Ks. Kobyliński Piotr (1814-1896)

Urodził się 15 czerwca 1814r. w Środzie. Ukończył Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu 
i w 1835 r.  wstąpił do Seminarium Duchownego we Włocławku. W 1836 przeniósł się na Wydział Teologiczny Uniwersytetu Warszawskiego. Święcenia kapłańskie przyjął  29 kwietnia 1838 r.
 i w latach 1839-1942 pełnił posługę duszpasterską  jako wikariusz paraf. św. Mikołaja w Kaliszu,
a następnie parafii  NMP w Kaliszu. W 1844 został  proboszczem w podlaskim Dobrzecu. Za pomoc w przerzucie przez granicę ludzi do przygotowywanego przez Ludwika Mirosławskiego powstania został w 1846 aresztowany i skazany na zsyłkę na Sybir. Karę tę zamieniono na 3-letni pobyt w klasztorze w Lipnowie „dla zdrożnych księży’’. Na probostwo w Dobrzecu powrócił w 1849 i nadal angażował się w działalność społeczno-patriotyczną i oświatową wśród parafian, a później  pracę badawczą i publicystyczną. W 1861 r. wybrany został członkiem Kaliskiej Rady Powiatowej: pełnił funkcję wizytatora szkół elementarnych i szpitali. Wyznaczony był także na prezesa komitetu „Straż Bezpieczeństwa” na teren pow. kaliskiego w 1865r. prowadził poszukiwania grobu księcia kaliskiego Mieczysława Starego i rozpoczął publikacje artykułów historycznych w „Tygodniku Katolickim Grodziskim” m.in. Kalisz pod względem religijnym. W latach 1851-54 był dziekanem kaliskim, od 1857 kanonikiem kolegiaty kaliskiej. Okresowo pełnił funkcję egzaminatora prosynodalnego asesora i sędziego surrogota konsystorza kaliskiego. W wyniku ciągłego nacisku carskiej Komisji Rządowej przestał być w 1866 r. proboszczem w przygranicznym Dobrzecu i został administratorem paraf.
w Małym Kliczkowie, a w 1882 w Kraszewicach. Tego roku  został archidiakonem kolegiaty kaliskiej, późn. (1891?) prałatem.

W Kraszewicach pobudował w latach. 1882-88 kościół p.w.św.św. Piotra i Pawła, a w 1888 został proboszczem paraf. w Goszczanowie i wkrótce opracował jej monografię.

Z kolei w 1891 roku objął probostwo w Błaszkach i doprowadził do konsekracji miejscowego kościoła p. w . św. Anny.

Zmarł 15 czerwca 1896 roku w Błaszkach i przy manifestacyjnym udziale tysięcy wiernych został pochowany na cmentarzu parafialnym.

Bibliografia biogramu zamieszczonego w SbWP-WZK:

Parczewski A. J., Ks. Piotr Kobyliński, Kaliszanin 1888 nr 47;

Ciesielski M. Ś. P. ks. prałat Piotr Kobyliński, Gaz.  Kal. 1896 nr 40, 41;

Tuzin R., Błaszki „Wzgórze Anny”. Błaszki 2000- Kaliszanin 1892 nr 43; Tyg. Katol. Grodz. 1865 nr 50 i nast.-

Szatko S., Dobrzec w dziejach przeszłości. 1964. Biuro paraf. w Dobrzecu, maszynopis"

 Zdjęcia nagrobka ks. Piotra Kobylińskiego z cmentarza w Błaszkach autorstwa p. Magdaleny Jeziornej, której składam podziękowania za ich udostępnienie.

 

Warto przeczytać jeszcze:

Artykuł autorstwa Marka Króla w Kurierze Błaszkowskim nr 2 (22) 2016 s.20
Ksiądz, który nie bał się cara

Szereg informacji z pobytu ks. Kobylińskiego w Goszczanowie możemy przeczytać http://sieradzkiewsie.blogspot.com/2013/05/goszczanow.html