STARANIA TROSKI
ZAWODY TU SWOJE KOŃCZĄ SWOBODY
kaplica cmentarna na cmentarzu w Kraszewicach
Ostatni cykl przed wakacjami.
Proboszczowie parafii Kraszewice. Kapłani towarzyszyli życiu lokalnej społeczności będąc jej przewodnikami i duchowymi opiekunami.
Odcinek 1. Ks. Wawrzyniec Roch Malinowski – pierwszy proboszcz samodzielnej parafii Kraszewice (od 1867). Pod koniec jego życia; w 1871r. kościół w Kraszewicach został odnowiony i ustanowiono następujące odpusty: Aniołów Stróżów, Św. Katarzyny i Św. Rocha. Od 1872 był prałatem Kolegiaty Kaliskiej i archidiakonem Konsystorza Generalnego.
Odcinek 1. Ks. Wawrzyniec Roch Malinowski – pierwszy proboszcz samodzielnej parafii Kraszewice (od 1867). Pod koniec jego życia; w 1871r. kościół w Kraszewicach został odnowiony i ustanowiono następujące odpusty: Aniołów Stróżów, Św. Katarzyny i Św. Rocha. Od 1872 był prałatem Kolegiaty Kaliskiej i archidiakonem Konsystorza Generalnego.
Urodził się we wsi Kokoszki pod Błaszkami, z Jana i Juljanny z
Leśniewskich Malinowskich. Nauki
pobierał w szkołach publicznych u OO. Bernardynów w Warcie, a następnie w
Kaliszu. 13 września 1832 r. wstąpił do Seminarium Diecezjalnego we Włocławku.
Tutaj otrzymał klerycką tonsurę i mniejsze święcenia (8 kwietnia 1833) od ks. Franciszka
Pawłowskiego, biskupa Dulmeńskiego, wówczas sufragana i administratora diecezji
Płockiej. Ukończywszy trzyletni kurs studiów teologicznych, przyjął w Płocku:
subdiakonat 22, diakonat 25 i prezbiterat 29 marca 1835 r. z rąk ks. Wincentego
Plejewskiego, biskupa Lingoneńskiego, sufragana płockiego. Już jako kapłan
objął wikariat przy kościele w Brzeźniu, dekanacie sieradzkim dokąd otrzymał
tytuł kanoniczny na wyższe święcenia. Zostawał na tej posadzie 14 lat, przy
czym czas jakiś spełniał także obowiązki administratora pobliskiej parafii we
wsi Klonowa. W 1854 r. przeszedł na probostwo do Giżyc, z filia
Kraszewice.
Ks. Wawrzyniec Roch Malinowski
gdziekolwiek zostawał, umiał zjednać sobie miłość i przywiązanie. Już w
seminarium pozyskał serca swoich profesorów i współkolegów.
W Kraszewicach urządził dla siebie plebanię natomiast w Giżycach dom plebański oddał w całości wikariuszowi. W r. 1866 przy regulacji duchowieństwa katolickiego w Polsce, w Kraszewicach ustanowiono oddzielną parafię, którą zarządzał właśnie do r. 1872 ostatni przysięgły proboszcz giżycki ks. Wawrzyniec Malinowski. Był zatem pierwszym samodzielnym proboszczem parafii Kraszewice (od 1867). Zasługi księdza znalazły uznanie władzy diecezjalnej, która go obdarzyła kanonią, następnie prałaturą kolegiaty oraz powierzyła mu urząd asesora generalnego konsystorza
w Kaliszu. Pod koniec jego życia; w 1871r. kościół w Kraszewicach został odnowiony i ustanowiono następujące odpusty: Aniołów Stróżów, Św. Katarzyny i Św. Rocha.
W Kraszewicach urządził dla siebie plebanię natomiast w Giżycach dom plebański oddał w całości wikariuszowi. W r. 1866 przy regulacji duchowieństwa katolickiego w Polsce, w Kraszewicach ustanowiono oddzielną parafię, którą zarządzał właśnie do r. 1872 ostatni przysięgły proboszcz giżycki ks. Wawrzyniec Malinowski. Był zatem pierwszym samodzielnym proboszczem parafii Kraszewice (od 1867). Zasługi księdza znalazły uznanie władzy diecezjalnej, która go obdarzyła kanonią, następnie prałaturą kolegiaty oraz powierzyła mu urząd asesora generalnego konsystorza
w Kaliszu. Pod koniec jego życia; w 1871r. kościół w Kraszewicach został odnowiony i ustanowiono następujące odpusty: Aniołów Stróżów, Św. Katarzyny i Św. Rocha.
Ks.
Malinowski zmarł 17 lutego 1872 w wieku 62 lat, zaledwie po kilku dniach nagłej
i ciężkiej choroby.
i ciężkiej choroby.
Donosząc o śmierci ks. Malinowskiego,
Kaliszanin nr 15 wyraził wówczas powszechną opinię: „Był to kapłan wzorowy, człowiek
zacny i światły, to tez zgon jego przyjęto w ogóle z wielkim smutkiem”. (Kaliszanin : gazeta miasta Kalisza i jego okolic. R.3, № 15 (20 lutego 1872)
Ks. Waezryniec Malinowski został pochowany 21 lutego 1872 r w kaplicy na
cmentarzu
w Kraszewicach
w Kraszewicach
tablica nagrobna
kaplica nagrobna
Bibliografia
biogramu:
Rocznik religijny wyznań chrześcijańskich w
Królestwie Polskiém: na rok 1847
Przegląd katolicki nr
12/ 1872 z 9/21 marca 1872, Tom 10 1872 (poniżej)